Όταν δεν παίζει μουσική με τους Day Oof, ο Δημήτρης Βάτης φτιάχνει τα πιο τέλεια cookies που μπορείς να βρεις στην Αθήνα. Δύσκολο να πεις αν οι αμερικάνικες μαντσίλες αποτελούν μέρος του DNA του, καθώς γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη, ή αν απλά η αγάπη του για το εν λόγω χόμπι τον ωθεί να το εξελίσσει όλο και καλύτερα. Το σίγουρο είναι ότι ο Cookie Dude φτιάχνει αυθεντικά αμερικάνικα cookies που θα θέλεις να τρως ξανά και ξανά.
"Αγαπάω πολύ την μουσική και το φαγητό. Λειτουργούν και τα δύο σαν μεγάλα κίνητρα στην καθημερινότητα μου. Γι' αυτό ασχολούμαι με αυτά πάρα πολύ στον ελεύθερο χρόνο μου, τόσο πολύ που δεν μπορώ να τα λέω απλά χόμπι μου. Είναι σίγουρα κάτι παραπάνω".
"Από πολύ μικρή ηλικία είχα μία κλίση στη δημιουργία φαγητών και γλυκών. Όλα ξεκίνησαν όμως πριν από 5-6 χρόνια, όταν μια μέρα είχα λιγούρα για chocolate chip cookies και δεν είχα την διάθεση μου, οπότε είπα να κοιτάξω συνταγές μήπως και μπορέσω να φτιάξω. Η πρώτη μου φουρνιά ήταν αποτυχία και η λιγούρα εκείνης της μέρας κέρδισε. Αυτό βέβαια με πείσμωσε να μάθω να τα κάνω καλύτερα".
Η ισορροπία στη γεύση αλλά και την υφή των μπισκότων είναι ιδιαίτερα αρμονική, καθώς είναι όσο μαλακά, μαστιχωτά αλλά και τραγανά χρειάζεται ανάλογα με τη γεύση. Οι εκδοχές διαφέρουν σε λευκά ή σοκολατένια με κομματάκια σοκολάτας (λευκής, μαύρης ή/ και γάλακτος) και με κομματάκια από φυστικοβούτυρο που φτιάχνει ο ίδιος ο Δημήτρης και το συνδυάζει με όλα τα παραπάνω.
"Πιστεύω ότι μπορώ να φτιάξω ότι μπισκότο μου ζητηθεί, αλλά ειδικεύομαι στα μπισκότα με κομματάκια σοκολάτας (chocolate chip cookies) και στα μπισκότα σοκολάτας με κομματάκια λευκής σοκολάτας (chocolate chocolate chip cookies). Μεγάλη ζήτηση έχουν τα μπισκότα σοκολάτας με κομματάκια από φυστικοβούτυρο. Το μυστικό για να πετύχουν; Πολλή αγάπη".
"Τα αγαπημένα μου είναι τα Ben’s Cookies (Αγγλία). Μου αρέσει επίσης να παίρνω cookies από τυχαίους φούρνους και πολλές φορές πέφτω σε καλά.
Τα cookies μου μού αρέσει να τα τρώω σκέτα. Πολλοί πελάτες μου όμως προτιμούν να τα βουτάνε σε γάλα".
"Όταν ξεκίνησα να ψήνω cookies, έφερνα μαζί μου σε κάθε πρόβα/συναυλία και τα μοιραζόμουν με τα παιδιά. Έτσι, κάπως ξεκίνησαν οι παραγγελίες. Αν δεν ήταν ο κόσμος της μουσικής, ακόμα θα τα έφτιαχνα μόνο για τον εαυτό μου και τους πολύ κοντινούς μου".
