Το σουφλέ θεωρείται ένα δύσκολο γλυκό και δικαίως, αφού για να έχουμε ένα σωστό σουφλέ, το έδεσμα πρέπει να φουσκώσει και να υπερυψωθεί σε μια αέρινη κορώνα. Souffler σημαίνει στα γαλλικά αναπνέω και, ποιητική αδεία, το σουφλέ σημαίνει κάτι που φουσκώνει από μια πνοή. Όπου, αυτή η πνοή, στην περίπτωσή μας έρχεται κυρίως από τη μαρέγκα, τα χτυπημένα ασπράδια αβγών, που κρατάνε μέσα τους το αέρα. Αλλά και όταν επιτευχθεί ο σκοπός, δηλαδή το φούσκωμα, το σουφλέ πρέπει να φθάσει άμεσα στο πιάτο και στο κουτάλι, μια και το ξεφούσκωμα είναι γρήγορο, άμεσο και καθ’ όλα απογοητευτικό. Επηρεάζεται η γεύση του σουφλέ από το φούσκωμα; Όχι, καθόλου. Και ξεφουσκωμένο το σουφλέ είναι ένα νόστιμο γλυκό. Απλώς, χάνει σε impact. Χάνει το χειροκρότημα και το επιφώνημα. Ένα επίπεδο σουφλέ είναι απλώς ένα γλυκό. Ένα φουσκωμένο σουφλέ είναι μια ονειροφαντασία και η αδιαμφισβήτητη μαρτυρία της βιρτουοζιτέ του δημιουργού. Κατόπιν όλων τούτων, θα λέγαμε πως τα σουφλέ είναι μάλλον θέμα show off και λιγότερο θέμα γεύσης. Ποιος θα αρνηθεί, όμως, την ιδιαίτερη αξία του θεάματος και μάλιστα σε κάτι όπως τα γλυκά, τη ζαχαροπλαστική, που εκ προοιμίου είναι ο ορισμός του μη αναγκαίου σε επίπεδο θρέψης, αλλά και τόσο απαραίτητου σε επίπεδο ευχαρίστησης; Πολλά tips για την επιτυχία του σουφλέ εδώ.
Updated: 13/01/21
Ημ/νια α' δημοσίευσης: 03/02/17
